Από τα πιο ονομαστά μπρίκια του Αγώνα, εκτός από τη ναυαρχίδα του Σαχτούρη «ΑΘΗΝΑ», ήταν το «ΛΕΩΝΙΔΑΣ» των Μανώλη και Γιακουμή Τομπάζη. Έφερε 18 πυροβόλα των 9 λίτρων, είχε μάκρος στην καρίνα 35.5 ναυπηγικούς πήχεις. Ναυπηγήθηκε το 1811 από ξύλο πεύκου και στοίχισε 23.000 δίστηλα ή 138.000 χρυσά φράγκα.
Το ιστορικό μπρίκι «ΑΡΗΣ» του Τσαμαδού. Ιστορικό, από την ηρωική έξοδο του από τον κόλπο του Ναβαρίνου στις 25 Απριλίου του 1825. Ναυπηγήθηκε στη Βενετία το 1818 από ξύλο δρυ. Είχε μήκος στην καρίνα 31.5 μέτρα, πλάτος 8.85 μέτρα και βύθισμα 4.90 μέτρα. Το εκτόπισμα του ήταν 350 τόνοι. Διέθετε 18 πυροβόλα των 12 λίτρων και αργότερα 2 πυροβόλα των 12 και 10 κορωνάδες των 18 λίτρων. Στοίχισε 167.340 γρόσια και εκτιμήθηκε το 1831 στη συγκρότηση του εθνικού στόλου 71.691 χρυσές δραχμές (φοίνικες).
Το μπρίκι «ΑΧΙΛΛΕΥΣ» του Δ. Βούλγαρη, ένα ωραίο σκαρί που ναυπηγήθηκε το 1812 στη Ύδρα από ξύλο πεύκου. Είχε μάκρος στην καρίνα 34.78 μέτρα και στοίχισε 37.400 δίστηλα ή 196.000 γρόσια. Στα κατάρτια του έφερε θωράκια.
Το μπρίκι «ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ» της μεγάλης κυράς του Αγώνα, της καπετάνισσας Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, της «Ναυάρχου», τιμητικό τίτλο που της απένειμαν οι Ρώσοι μετά το θάνατο της. Έναν τίτλο με παγκόσμια μέχρι σήμερα μοναδικότητα για γυναικεία μορφή. Ο «ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ» ένα μεγάλο δίστηλο μπρίκι με εξοπλισμό κορβέτας, μήκους 48 πήχεων, οπλισμένος με 18 μεγάλου βεληνεκούς κανόνια, ναυπηγείται το 1820 στις Σπέτσες και γίνεται η ναυαρχίδα της στο ναυτικό αγώνα.
Είναι πολλά τα τιμημένα μπρίκια του Αγώνα που έμειναν στην αφάνεια. Πολλοί και οι ήρωες αγωνιστές καπεταναίοι τους. Ήρωες που δε διδάχτηκαν τα Ελληνόπουλα στην ιστορία τους. Δεν τους ξεχνά όμως ο τόπος που τους γέννησε, και τους τίμησε όπως αρμόζει στους ήρωες αυτού του Αγώνα. Δεν τους ξέχασε τελικά και η ιστορία, που μετά από μελέτες και συγγραφές ανέδειξε την πολύ σημαντική προσφορά τους στην πατρίδα. Κλασικό παράδειγμα, ο Αινίτης καπετάνιος-εφοπλιστής Χατζη- Αντώνιος Βισβίζης. Μία ηρωική μορφή, ένας αγωνιστής που έδωσε όλο του το βιος μα και την ίδια του τη ζωή στην υπόθεση της πατρίδας και η σύζυγος του η αρχόντισσα της Θράκης Δόμνα Βισβίζη, την οποία ο θάνατος του άντρα της όχι μόνο δεν κατέβαλε, αλλά την όπλισε με θάρρος και δύναμη να συνεχίσει με το εξοπλισμένο μπρίκι τους, την όμορφη «ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ», τον αγώνα της ανεξαρτησίας σαν καπετάνισσα του πλοίου. Η ιστορία την κατέταξε ανάμεσα στις ιστορικές γυναικείες μορφές του αγώνα της ανεξαρτησίας, όπως τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, τη Μαντώ Μαυρογέννους και την Ευανθία Καΐρη. Ας κλείσουμε το κεφάλαιο αυτό με την περιγραφή της ίδιας για το μπρίκι που διαφέντεψε μετά το θάνατο του συζύγου της, όταν αυτό πρωτομπήκε στο λιμάνι της Αίνου.
«Όλοι οι Νίτες μπήκανε στις βάρκες και κύκλωσαν την «ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ» να την δουν από κοντά. Την κόρη που στόλιζε την πλώρη, τα πλουμίδια στην πρύμη. Με το δάχτυλο δείχναν τις μπουκαπόρτες, μετρούσαν και θαύμαζαν: « Για δες δεκαοχτώ κανόνια.». Μα ο θαυμασμός μεγάλωσε όταν ανέβηκαν απάνω. Κατακαίνουργια τα ξύλα μοσχοβολούσαν. Στη σάλα βελούδα, καθρέφτες, πίνακες, και ασημένιες κούπες για τον καπετάνιο και τους καλεσμένους του. Και η κάμαρη… ξύλο πεύκου ολόγυρα αγκάλιαζε το γραφείο του, κομό με καθρέφτη, ασημένια θήκη για τα τζοβαϊρικά, σκαλισμένες κασέλες για τον ρουχισμό μας, το κασελάκι για τις οικονομίες μας, το κρεβάτι… με δαντελένιο κάλυμμα και κέντημα στις μαξιλάρες… «Φρόνιμο ήταν που το όνομα του καραβιού μας το είπες «ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ». Το καλύτερο όνομα.» Εκείνος αποκρίθηκε: « Το πιο χρειαζούμενο, Δόμνα. Και για το μπρίκι μας και για το έθνος ολάκαιρο.»
ΠΗΓΗ: * ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Ν ΓΡΥΠΙΩΤΗΣ -ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑ (1453-1821) Β! ΤΟΜΟΣ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΤΑ – ΑΘΗΝΑ 2012, σ 204-207
ΠΗΓΗ:Άννα Γκέρτσου- Σαρρή, Μ’ ενάντιους ανέμους- Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2000
Η ηρωίδα Δόμνα Βισβίζη άφησε το πηδάλιο της «ΚΑΛΟΜΟΙΡΑΣ» μόνο όταν το πλοίο εκπλήρωσε την πολεμική του αποστολή, την οποία είχε αναλάβει ο νεκρός σύζυγος της, και αφού η «ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ» μετά τους ηρωικούς άθλους της στις ναυμαχίες, πολιορκίες και καταδρομές της, κατά τις οποίες δέχτηκε βαριά πλήγματα, έπαψε να είναι αξιόμαχο για πολεμικές επιχειρήσεις πλοίο. Τότε, εδωρήθηκε από την ίδια την καπετάνισσα, στο ελληνικό κράτος για να χρησιμοποιηθεί ως πυρπολικό. Ήταν το πυρπολικό με το οποίο ο Πιπίνος ανατίναξε κοντά στον Τσεσμέ την τουρκική φρεγάτα «ΧΑΣΝΕ ΓΚΕΜΣΙ» , το θησαυροφυλάκιο του τουρκικού στόλου.
ΠΗΓΗ: Εθνολογικό Μουσείο Θράκης- Αγγελική Γιαννακίδου
Απόστολος Ευθυμιάδδης- Η Συμβολή της Θράκης εις τους Απελευθερωτικούς Αγώνας του Έθνους- Αλεξανδρούπολις 2005