Σχοινιά, σπάγκοι και νήματα μπορούν να κατασκευαστούν από υλικά φυτικής ή ζωικής προέλευσης με μία ποικιλία τεχνικών, στις οποίες είναι απαραίτητη η διαδικασία της κλωστοποίησης με την βοήθεια δύο εργαλείων, της ρόκας και του αδραχτιού. Ιδιαίτερα στην κλωστοϋφαντουργία, η προετοιμασία της ίνας καθώς και το γνέσιμο της κλωστής αποτελούσαν την πιο μακροχρόνια φάση της παραγωγής. Η πρακτική αυτή συνίσταται σε τρεις ενέργειες:
α) στο ομοιόμορφο τράβηγμα των ινών από την τουλούπα, που βρίσκεται επάνω στην ρόκα
β) στην περιστροφή του αδραχτιού, ώστε οι παράλληλες ίνες να γίνουν μία στριμμένη
κλωστή
γ) στο σταδιακό τύλιγμα της κλωστής στο αδράχτι.
Για την αποτελεσματική περιστροφή του αδραχτιού, απαραίτητο συμπλήρωμα του είναι το σφονδύλι, δηλαδή ένα κυλινδρικό βαρίδι, που ενισχύει την περιστροφική κίνηση, που δίνουν τα δάχτυλα του ατόμου που γνέθει. Οι τρόποι του γνεσίματος, εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως το είδος της ίνας που γνέθεται, η χαλαρότητα της περιστροφής, το πάχος της παραγόμενης κλωστής, η μελλοντική της χρήση, καθώς και η ταχύτητα της παραγωγής. Συνεπώς, η μορφή του σφονδυλιού, που ποικίλει όσον αφορά στο σχήμα, στο βάρος και στην διάμετρο, σχετίζεται άμεσα με την λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα του εργαλείου.
Όταν η γνέστρα γεμίσει το αδράχτι, το αδειάζει στο τυλιγάδι και το κάνει θηλειές.